Het begint al te schemeren maar ik ben er bijna. De navigatie stuurt me de toeristische route. Bij het bordje ´nog 5 km rechtdoor´ stuurt hij me vrolijk rechtsaf. Ik kan de tijden en het aantal kilometers op de navigatie al niet meer lezen. Zo rijd ik een beetje op de gok.
Op gegeven moment zie ik een huizenhoge beukenhaag aan mijn linkerkant verschijnen. Daarachter staat gewoon een huis. Je kan er komen via de boog die in de haag is gesnoeid. Net even later heb ik een déjà vu. Volgens mij zit ik rondjes te rijden. Nu is de haag aan mijn rechterkant.
Een beetje moe ben ik wel en in de schemer zie ik haast niets meer. Eigenlijk alleen nog maar de stem van de navigatie volgend en met 30 km per uur over de weg kruipend, voor mijn eigen veiligheid en die van andere weggebruikers, lukt het me eindelijk om bij het vakantiehuis te komen.
Stilletjes ga ik aan de buitenkant bij het raam staan en kijk naar binnen. Ik heb binnenpret. Even wachten wie me voor het eerst ziet. Mijn nichtje schrikt zich net niet laveloos maar doet wel de deur voor me open.
Ik ben er.
noot
De hagen, zo schijnt, zijn kenmerkend voor Kalterherberg en andere plaatsen rond Monschau in de Duitse Eiffel. Het weer kan best guur zijn en om zich ervoor te beschermen heeft men huizenhoge hagen laten groeien.