In gesprek met Mustafa, inwoner in de gemeente Overbetuwe.
Veertien dagen in een auto
Het was een koude februarimaand toen Mustafa in zijn auto leefde. Veertien dagen lang heeft hij alles vanuit zijn auto gedaan. Toen het te koud werd, maakte hij de stap om naar de daklozenopvang te gaan. Een grote stap, maar het kon niet anders.
Bijna vijftien jaar was Mustafa samen met zijn vrouw en de moeder van zijn vijf jongste kinderen. Mustafa zorgt voornamelijk voor de kinderen wanneer zijn vrouw werkt. Opeens komt voor zijn vrouw de gelegenheid naar voren om een reis te maken naar Turkije. Tijdens de vakantie krijgt Mustafa lange tijd geen bericht van zijn vrouw. Tot die ene dag dat er een appje komt waarin staat dat Mustafa kan vertrekken. Zijn vrouw had iemand anders leren kennen in Turkije. Voor Mustafa kwam dit bericht uit het niets. De scheidingspapieren blijken al geregeld te zijn. Desondanks blijft Mustafa bij de kinderen, hij kan nergens anders naartoe.
Toch moest Mustafa na een tijdje vertrekken, omdat zijn ex-vrouw de rechtszaak had gewonnen. Het huis stond op haar naam. Mustafa weet niet anders dan in zijn auto te verblijven. Een aantal keer heeft Mustafa voor de deur van de daklozenopvang gestaan, maar geen moed gehad om naar binnen te gaan. Na een nacht van veertiengraden onder nul, besluit Mustafa toch de stap naar de daklozenopvang te nemen.
Van de opvang naar een appartement
Bij de daklozenopvang is het leven in onzekerheid. Elke ochtend melden en s’avonds afwachten of je een bed krijgt. Ondertussen goed je spullen in de gaten houden, omdat je ze anders gegarandeerd kwijt bent. Tegelijkertijd moet er een hoop geregeld worden. Er blijken enorme schulden te zijn gemaakt door zijn ex-vrouw. Daardoor moet Mustafa zijn hele daklozenuitkering besteden aan de zorg voor zijn kinderen. Elke ochtend gaat hij zelf naar zijn kinderen om ze klaar te maken voor school.
Na een tijd heeft Mustafa het voor elkaar gekregen om een huisje te krijgen. Omdat hij co-ouderschap heeft gekregen, verblijven de kinderen om de week bij Mustafa. Zijn vijf kinderen slapen samen op drie matrassen. Bij de kinderen komen weer veel kosten kijken, waardoor de schulden zich weer opstapelen.
Verbeteringen
De gemeente besluit Mustafa in de schuldsanering te zetten. Hierdoor wordt er een deel van de uitkering gehaald om zo schulden af te lossen. Na drie jaar zal Mustafa dan weer schuldenvrij zijn. Een vrijwilliger van Forte Welzijn heeft geholpen om de financiën bij te houden. Daarnaast hielpen ze met de aanvraag voor de Voedselbank. Voor Mustafa een uitkomst! Elke week zijn er weer brood, eieren en andere dingen die hij goed kan gebruiken. Volgens Mustafa zijn er ook mensen die zich schamen om naar de Voedselbank te gaan, maar van hem mag iedereen het weten. ‘’Het ligt ook aan jezelf’’ zegt hij. ‘’Als je laat zien dat je voor dingen open staat wordt je geholpen’’.
Mustafa vindt het belangrijk dat mensen zich niet schamen voor hun zorgen. ‘’Ga hulp vragen!’’ Ook wil hij aan zijn kinderen laten zien dat als je ergens voor wilt knokken, het dan ook lukt.
Helpt u mee?
Namens de Verhalenkamer Overbetuwe zijn wij op zoek naar inwoners die (anoniem) hun ervaringen van armoede met ons willen delen. Heeft u in het verleden geldzorgen gehad? Kon u toen terecht bij organisaties in uw regio? Voelde u zich goed gehoord? Zomaar wat vragen die de studenten van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen u gaan stellen.
Als u uw verhaal wilt delen of tips heeft voor de gemeente Overbetuwe betreft geldzaken, dan nemen wij graag contact met u op. Stuurt u dan een e-mail naar
Alvast heel erg bedankt namens Erika en Nadine