Een heerlijke vakantie-zomertijd ligt achter me.
Heerlijk om ‘buiten de tijd’ te leven zonder vaste programma-onderdelen, de tijd verglijdt op het ritme van m’n hart.
En eigenlijk maakt het me niet uit wat ik doe: of ik op vakantie elders ben of thuis aan de (yoga)studie. Soms is de studie zelfs fijner dan ‘uit’. Dat vind ik grappig: ik verwácht dat ‘uit’ fijner is dan thuis maar dat hoeft dus helemaal niet zo te zijn.
Zo ook met ontmoetingen...
Samen met een huisgenoot van lang geleden krijg ik een uitnodiging van onze gezamenlijke huisgenoot om een weekend bij haar en haar man te komen. Zij wonen in een met liefde verbouwde woning omgeven door een prachtige grote tuin ‘in the middle of nowhere’. Om eerlijk te zijn, heb ik niet zulke hoge verwachtingen aangezien wat mij betreft, de band niet zo sterk is.
Het wordt daarentegen een fantastisch weekend, mede door de hartelijke inzet van de gastvrouw en -heer, waar wij ons alleen maar aan over kunnen geven. Tranen van slappe lach en verdriet, voor alles is plaats.
De week erna ga ik met een goede vriendin op stap. We hebben ons er erg op verheugd. Geheel onverwacht valt het tegen. We botsen tegen eigenaardigheden van elkaar waardoor we ons beiden niet meer geheel vrij voelen.
Een andere gebeurtenis:
Samen met een vriendin ga ik uit eten. Naast ons zit een luidruchtige dikkige familie die aan de lege wijnglazen te zien al het nodige gedronken heeft. Allemaal ‘signalen’ die erop duiden dat zij ‘niet-onze-types’ zijn. We nemen op verzoek foto’s van elkaar en zo raken we aan de praat. Het blijken heel leuke, hartelijke mensen te zijn. Hoe hebben wij ons vergist!
Een goede les in ‘zijn-met-wat-is’: als je helemaal geen verwachtingen en vooroordelen hebt en elk moment onbevangen, open staat voor wat ís en daarmee ‘dealt’ – ook als het niet naar (jouw) wens verloopt – dan kan je met elke situatie uit de voeten.
Een mooie tekst die wat mij betreft hierop slaat:
De vrede waarnaar we op zoek zijn, is niet de vrede die verdwijnt zodra we tegenslag ondervinden. De manier om vrede te ervaren is om te bouwen op het fundament van onvoorwaardelijke openheid naar alles wat gebeurt. Vrede is geen ervaring zonder uitdagingen. Het is een ervaring die ruim genoeg is om alles wat zich aandient te omarmen, zonder je bedreigd te voelen.