Nadine en Sanne in gesprek met Astrid, een inwoner in de gemeente Overbetuwe.
Geen domme dame
Astrid is ongeveer 11 jaar geleden in aanraking gekomen met schulden. Ze had goed werk, toen ze zwanger werd van haar eerste dochter. Doordat Astrid zwanger was en niet getrouwd, mocht ze daar niet meer blijven werken. Deze situatie viel samen met de crisistijd en een medische situatie met haar pasgeboren dochter. Na de geboorte van Astrid’s tweede dochter kwam ze zelf in de medische molen terecht. Er werd MS bij Astrid gediagnostiseerd. Daar boven op werd Astrid alleenstaande moeder.
Door de toeslagen en het UWV is Astrid de dupe geworden. Vanwege nieuw werk hadden ze haar teveel uitgekeerd, waardoor ze tot drie keer toe achteraf moest terugbetalen. Zo zegt Astrid zelf: ‘’ik ben geen domme dame. Maar ja, ik heb zo goed geprobeerd weer aan het werk te komen, waardoor ik mezelf eigenlijk alleen maar in de schulden heb gewerkt.’’
Ik wil zo graag
Met de partneralimentatie die Astrid nu ontvangt, weet ze nu dat dit bruto is. Ze moet dus weer een deel terugbetalen aan de belastingdienst. Dus dan zet Astrid de helft van het bedrag opzij, zodat ze het later terug kan betalen. Bij het UWV ging Astrid er van uit dat ze het bedrag van te voren goed berekenden. Hier heeft Astrid duizenden euro’s schuld meegemaakt. Astrid geeft aan dat ze dit nu allemaal aan het afbetalen is. Zo zegt Astrid: ‘’Ik wil zo graag en ik doe mijn best. Dan wordt je op zo’n manier eigenlijk dubbel gestraft. Eerst door die gezondheid, vervolgens de scheiding en dan nog een keer met al die geldproblemen. Dan denk ik ja, ik heb altijd zo mijn beste beentje voort gezet.’’
Belangenbehartiger sociale zekerheid
Astrid is in aanraking gekomen met stichting BWN. Deze stichting heeft Astrid geholpen met het gevecht tegen het UWV. Astrid had nog nooit van deze stichting gehoord, tot dat haar verpleegkundige haar hier op attendeerde. BWN heeft Astrid financieel niet kunnen helpen, maar hebben wel gezorgd voor duidelijkheid. Nu doet Astrid zelf ook vrijwilligerswerk bij stichting BWN. Ze helpen onder andere mensen zoals Astrid met het gehele systeem rondom het UWV. Voor anderen die in hetzelfde schuitje zitten als Astrid, kan dit zeker een stichting zijn die hen kan helpen.
De aanhouder wint
Astrid vindt het niet altijd duidelijk waar zij terecht kan met vragen over haar situatie. Ze vindt het lastig en het is een heel zoekwerk om bij de juiste persoon terecht te komen. Zo zegt ze: ‘’Ik weet zelf wel een beetje te wroeten en te wringen, maar niet iedereen kan dat’’. Astrid heeft zelf veel actie ondernomen om het allemaal voor elkaar te krijgen. ‘’Het is vaak dat de aanhouder wint. Je moet zelf niet bij de pakken neer gaan zitten en echt om hulp vragen’’.
