Het tuinseizoen begint
Onder de eerste warme voorjaarszon ontwaakt het volkstuincomplex langzaam uit zijn winterslaap. In de kille, grijze wintermaanden was het er stil. De planten en de mensen lieten zich er niet zien. Maar nu komt er leven in de brouwerij. Met een bijna vulkanische kracht breekt als eerste de rabarber door de aardkorst. Daarna ploppen de knoppen aan de braam en bessenstruiken tevoorschijn. Met het ontluiken van de natuur komen ook de tuinders weer uit hun winterholen. Sommigen komen eens aarzelend snuffelen wat er op hun tuin te beleven valt, voelen de nog frisse wind en gaan er gauw weer vandoor. Anderen lopen met grote passen doelgericht naar hun tuin en steken gelijk de spade in de grond. Er worden nieuwe palen in de grond gezet, kassen gerepareerd, betere grond opgebracht.
Met het tuinseizoen begint ook het wikken en wegen. Kunnen de aardappels al in de grond of is het nog te vroeg? Zou er nog vorst komen? Bij vele tuinders staan in de vensterbank, serre of kas de voorgezaaide plantjes al te springen om buiten uitgezet te worden. Maar ook dat luistert nauw. Doe je het te vroeg dan overleven de prille plantjes niet in de gure buitenwereld. Wacht je te lang, dan zijn ze al te groot en hebben ze het ook moeilijk om zich aan te passen in een andere omgeving. Met iedere zonnige dag komt er meer groen uit de grond en knoppen worden blaadjes. Er zijn ook steeds meer mensen op de tuin aan het zaaien en planten. De ene tuinder gaat volgens een duidelijk plan aan het werk, de andere tuinder ziet wel een beetje hoe het loopt. De een gaat ieder sprietje onkruid fel te lijf, de ander probeert tussen het ongewilde groen ook zelf wat op te kweken.
En elk jaar is het weer spannend hoe het tuinseizoen gaat verlopen. Tuinieren lijkt op een loterij. Je stopt van alles in de grond, maar weet nooit wat de opbrengst zal zijn. Je hebt te maken met het weer. Is het te nat of juist te droog? En ook met de andere bewoners op het volkstuincomplex. Heeft een hongerig konijn de eerste malse slablaadjes met de grond gelijk gemaakt? Of heeft er zich een hele slakkenfamilie op je tuin geïnstalleerd? Ook de vogels volgen je activiteiten met argusogen in de hoop een graantje mee te pikken. Soms denk je dat je de ideale manier om iets te kweken hebt gevonden, want kijk eens wat een goede oogst! Dus zo doe je dat het volgende jaar weer, maar dan komt er om onverklaarbare redenen nauwelijks iets op.
De tuinder maakt plannen, maar de natuur gaat zijn eigen gang.