Herken je dit? Je wordt gevraagd om iets te regelen of te organiseren. Je zegt ja, maar het voelt niet helemaal goed. Je staat er niet echt achter. Toch ga je ermee aan de slag.
Naar mate de tijd vordert, denk je: “Waarom doe ik dit eigenlijk? Wil ik dit wel? Kan ik dit wel?”. Het slechte gevoel neemt toe en uiteindelijk besluit je de opdracht terug te geven. Er valt een last van je schouders. Je bent trots op jezelf dat je de moed had om de opdracht terug te geven.
Opgelucht en blij vertel je dit bij thuiskomst aan je partner. Deze reageert met een verbaasde blik: “Wat laf, zeg!”. Maar is dat zo? Was dit nu laf of juist een moedige keuze? In deze blog zoom ik hier nader op in.